سندرم شوگرن:
این سندرم یک اختلال در سیستم ایمنی بدن است که با دو علامت شایع آن یعنی خشکی چشم و دهان شناسایی می شود. این بیماری اغلب با سایر اختلالات سیستم ایمنی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس همراه است. در سندرم شوگرن، غشاهای مخاطی و غدد ترشح کننده رطوبت چشم و دهان معمولاً ابتدا تحت تأثیر قرار می گیرند و در نتیجه اشک و بزاق کاهش می یابد.
اکثر افراد در زمان تشخیص سن بالای 40 سال دارند. این عارضه در زنان بسیار شایع تر است. درمان بر تسکین علائم تمرکز دارد. تشخیص سندرم شوگرن می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند مشابه علائم ناشی از بیماری های دیگر باشد. عوارض جانبی تعدادی از داروها نیز برخی از علائم و نشانه های سندرم شوگرن را تقلید می کند.آزمایشها می توانند به رد سایر بیماریها کمک کنند و به تشخیص دقیق سندرم شوگرن کمک کنند .آزمایش خون ممکن است را برای بررسی موارد زیر تجویز کند:
- سطوح انواع مختلف سلول های خونی.
- وجود آنتی بادی های رایج در سندرم شوگرن.
- شواهد شرایط التهابی.
- نشانه هایی از مشکلات کبد و کلیه .
تستهای چشمی:
خشکی چشم با آزمایش اشک Schirmer اندازه گیری می شود. یک تکه کاغذ فیلتر کوچک زیر پلک پایین فرد قرار داده می شود تا میزان تولید اشک او را اندازه گیری کنند.
تصویربرداری:
برخی از آزمایشات تصویربرداری می توانند عملکرد غدد بزاقی شما را بررسی کنند.
بیوپسی:
پزشک ممکن است بیوپسی لب را برای تشخیص وجود خوشه هایی از سلول های التهابی انجام دهد که می تواند نشان دهنده سندرم شوگرن باشد. برای این آزمایش، یک برش بافت از غدد بزاقی در لب فرد برداشته شده و زیر میکروسکوپ بررسی می شود.
درمان:
درمان سندرم شوگرن به قسمت هایی از بدن که تحت تاثیر قرار گرفته اند بستگی دارد. در بسیاری از افراد می توان خشکی چشم و دهان مرتبط با سندرم شوگرن را با استفاده از قطره های چشمی و نوشیدن مکرر آب مدیریت کرد. اما برخی از افراد به داروهای تجویزی یا حتی روش های جراحی نیاز دارند.
آزمایشات مرتبط در صورت مثبت شدن جواب آزمایش ANA شامل پانل ENA )) آنتی بادی های قابل استخراج علیه آنتی ژن هسته ((می گردد:
Anti-SSA/SSB (Ro/La), Anti-Smith, Anti-RNP, Anti-Scl70, Anti-Jo1
