چگونه سرطان زندگی زناشویی را تغییر می‌دهد و چه اقداماتی می‌توان انجام داد؟

سرطان و درمان‌های مختلف آن تأثیرات عمیقی بر تمایلات جنسی و زندگی زناشویی افراد دارد. تحقیقات صورت‌گرفته در دانشگاه ییل به بررسی اهمیت بازسازی و احیای صمیمیت در زندگی زناشویی مردان و زنان مبتلا به سرطان می‌پردازد. این پژوهش‌ها تأکید می‌کنند که حفظ روابط نزدیک و عاطفی در طول دوره درمان و پس از آن نقش بسزایی در بهبود کیفیت زندگی این بیماران دارد. با توجه به چالش‌های جسمی و احساسی ناشی از بیماری و درمان، تلاش برای احیای صمیمیت می‌تواند به تسهیل روند بهبودی و افزایش احساس خوشبختی کمک کند.

اثرات سرطان بر تمایلات جنسی (سرطان و زندگی زناشوئی)

سرطان و روش‌های درمانی آن به شیوه‌های متعددی بر تمایلات جنسی تأثیر می‌گذارند. بر اساس تحقیقات، بیش از 60 درصد از زنان و 40 درصد از مردان مبتلا به سرطان اختلال عملکرد جنسی را تجربه می‌کنند. این مشکلات می‌توانند ناشی از تغییرات فیزیکی و هورمونی، خستگی، حالت تهوع و اضطراب باشند.

تأثیر درمان‌ها

شیمی درمانی یکی از روش‌های متداول درمان سرطان است که با کشتن سلول‌های در حال تقسیم، سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. با این حال، این روش می‌تواند به اندام‌هایی مانند تخمدان‌ها آسیب بزند و تولید هورمون‌های ضروری مانند استروژن را کاهش دهد، که در نهایت بر چرخه قاعدگی تأثیر می‌گذارد. به همین دلیل، برخی از زنان ممکن است به یائسگی “شیمیایی” برسند.

پرتودرمانی نیز از پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند، اما می‌تواند به ساختارهای تولید مثل آسیب رسانده و منجر به یائسگی دائمی شود. این اثر به‌ویژه در مواقعی که پرتودرمانی در ناحیه لگن انجام شود، بیشتر دیده می‌شود. همچنین، پرتودرمانی می‌تواند باعث ایجاد زخم در واژن شود که منجر به رابطه جنسی دردناک می‌شود.

چالش‌های باروری

در صورتی که درمان سرطان شامل برداشتن اندام‌های تناسلی باشد یا یائسگی زودرس را تسریع کند، حفظ باروری به چالشی بزرگ تبدیل می‌شود. برای مثال، جمع‌آوری و ذخیره اسپرم پیش از عمل جراحی یا پرتودرمانی پروستات به یک رویه رایج تبدیل شده است. همچنین، تکنیک‌های جدید ذخیره تخمک قبل از شروع درمان به زنان این امکان را می‌دهند که در آینده فرزند داشته باشند.

نقص در گفتگو درباره تمایلات جنسی (سرطان و زندگی زناشوئی)

متأسفانه، بسیاری از پزشکان در مورد تمایلات جنسی با بیماران صحبت نمی‌کنند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که کمتر از نیمی از انکولوژیست‌ها در مورد سلامت جنسی سؤالاتی مطرح می‌کنند. بیشتر آنها می‌گویند که زمان کافی برای این مکالمات در طول ویزیت ندارند یا از آموزش کافی برای رسیدگی به این موضوعات برخوردار نیستند.

نتیجه‌گیری

تعریف واقعی بقا فقط ادامه زندگی با سرطان نیست، بلکه زندگی فراتر از آن است. آگاهی و گفتگو درباره اثرات سرطان بر زندگی زناشویی و تمایلات جنسی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. با در نظر گرفتن این چالش‌ها و اقداماتی برای بازگرداندن صمیمیت، می‌توان به ساختارهای حمایتی بهتری دست یافت.