توضیحات
آزمایش ADA Serum یکی از تستهای بیوشیمیایی مهم برای بررسی فعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز (ADA) در سرم خون است. این آنزیم نقش کلیدی در چرخه پورین دارد و بهطور خاص در عملکرد سیستم ایمنی نقش دارد. سطوح بالای ADA میتواند نشاندهنده بیماریهایی مانند سل، برخی بدخیمیهای خونی و بیماریهای خودایمنی باشد. آزمایشگاه فروردین این تست را با تجهیزات دقیق و مدرن انجام میدهد و گزارش نتایج آن با دقت بالا به پزشک معالج تحویل داده میشود.
احتیاطهای لازم
استفاده از داروهای ایمونوساپرسیو یا شرایط خاص متابولیک میتواند بر نتیجه تست تأثیر بگذارد. نمونه باید بلافاصله پس از جداسازی سرم بررسی شود تا از تجزیه آنزیم جلوگیری شود. انتقال دیرهنگام به آزمایشگاه فروردین میتواند باعث خطا در نتیجه شود. همچنین، همولیز نمونه میتواند سطح ADA را بهصورت کاذب افزایش دهد.
پرسشهای متداول
1. آیا آزمایش ADA برای تشخیص قطعی سل کافی است؟
خیر. این آزمایش یک ابزار حمایتی برای تشخیص سل است. نتایج باید همراه با علائم بالینی و سایر تستها مانند PCR یا تست کوانتوفرون تفسیر شوند.
2. آیا برای آزمایش ADA باید ناشتا بود؟
ناشتایی الزامی نیست، اما توصیه میشود برای دقت بیشتر، 4 تا 6 ساعت ناشتا باشید.
3. آیا این آزمایش در آزمایشگاه فروردین انجام میشود؟
بله. آزمایش ADA در آزمایشگاه فروردین با دستگاههای دقیق و تیم تخصصی انجام میشود و نتایج در کوتاهترین زمان گزارش میگردد.
4. چگونه میتوان برای این تست پذیرش انجام داد؟
پذیرش غیر حضوری آزمایش ADA در آزمایشگاه فروردین از طریق نرمافزار “واتساپ” یا “بله” به شماره 09362592999 انجام میشود.
شرایط قبل از آزمایش
اگرچه ناشتایی الزامی نیست، اما بهتر است بیمار 4 تا 6 ساعت پیش از نمونهگیری غذایی مصرف نکرده باشد. مصرف داروهایی که بر عملکرد سیستم ایمنی اثر میگذارند باید به اطلاع پزشک و آزمایشگاه برسد.
نامهای دیگر
آدنوزین دآمیناز – سرم، ADA Blood Test، Serum ADA
شناسه ملی
800630
تفسیر
محدوده مرجع برای ADA معمولاً کمتر از 25 U/L است. سطح بالاتر از این مقدار ممکن است نشاندهنده عفونت فعال یا اختلال ایمنی باشد. ADA در افراد سالم نیز ممکن است بسته به سن و شرایط فردی کمی متفاوت باشد. نتیجه این تست بهتنهایی تشخیص قطعی نمیدهد و باید در کنار سایر آزمایشها بررسی شود.
اطلاعات بالینی
سطح بالا یا پایین ADA در سرم ممکن است نشانه اختلالات مختلفی باشد. مقادیر افزایش یافته معمولاً در بیماریهای عفونی مانند سل یا در بدخیمیها (مانند لنفوم) دیده میشود. سطوح پایینتر نیز در برخی نقصهای ایمنی اولیه مشاهده میشود. تفسیر نتایج باید با در نظر گرفتن علائم بالینی و یافتههای دیگر صورت گیرد.
