توضیحات
آزمایش آمونیاک خون (Ammonia) برای اندازهگیری سطح آمونیاک در پلاسمای خون انجام میشود. آمونیاک مادهای زائد است که در اثر تجزیه پروتئینها در بدن تولید شده و توسط کبد به اوره تبدیل میشود. در بیماریهای کبدی یا برخی اختلالات ژنتیکی، میزان آمونیاک خون افزایش مییابد که میتواند منجر به اختلالات مغزی مانند انسفالوپاتی شود. آزمایشگاه فروردین با بهرهگیری از تجهیزات پیشرفته و تیم متخصص، این آزمایش را با دقت بالا و در زمان کوتاه انجام میدهد.
احتیاطهای لازم
حمل و نقل نمونه باید سریع و همراه با یخ انجام شود. تماس نمونه با هوا و تأخیر در سانتریفیوژ باعث افزایش کاذب آمونیاک میشود. فعالیت بدنی شدید یا استرس نیز سطح آمونیاک را افزایش میدهد. آزمایشگاه فروردین با رعایت تمام نکات فنی، نتیجهای دقیق و قابل اعتماد ارائه میدهد.
پرسشهای متداول
1. آیا قبل از انجام آزمایش آمونیاک باید ناشتا باشم؟
بله، حداقل ۸ ساعت ناشتایی برای کاهش نتایج کاذب توصیه میشود.
2. آیا نمونه باید سریع منتقل شود؟
بله، نمونه باید بلافاصله روی یخ قرار گیرد و طی کمتر از ۱۵ دقیقه پلاسما جدا شود.
3. آیا ورزش روی نتیجه تأثیر دارد؟
بله، ورزش و فعالیت بدنی شدید باعث افزایش سطح آمونیاک میشود. بیمار باید در حالت استراحت باشد.
4. آیا مصرف داروها سطح آمونیاک را تغییر میدهد؟
بله، داروهایی مانند والپروات، آسپیرین و داروهای کاهنده متابولیسم کبدی سطح آمونیاک را افزایش میدهند.
5. چگونه میتوانم آزمایش آمونیاک را در آزمایشگاه فروردین انجام دهم؟
شما میتوانید بدون مراجعه حضوری، از طریق واتساپ یا بله به شماره 09362592999 پذیرش آنلاین خود را ثبت کرده و نمونهگیری را در منزل یا محل کار انجام دهید.
شرایط قبل از آزمایش
حداقل ۸ ساعت ناشتایی توصیه میشود. بیمار باید از فعالیت بدنی شدید و استرس پیش از نمونهگیری خودداری کند. مصرف برخی داروها ممکن است سطح آمونیاک را تحت تأثیر قرار دهد؛ مشورت با پزشک الزامی است.
نامهای دیگر
Plasma Ammonia, NH₃, Ammonia Levelرررررر
شناسه ملی
801010
تفسیر
سطح طبیعی آمونیاک در بزرگسالان بین 15 تا 45 میکروگرم در دسیلیتر (μg/dL) است. مقادیر بالاتر میتواند به دلیل اختلال در عملکرد کبد، بیماریهای ژنتیکی یا تأثیر داروها باشد. تفسیر نتایج باید همراه با علائم بالینی و سایر تستهای تشخیصی انجام گیرد.
اطلاعات بالینی
افزایش سطح آمونیاک نشاندهنده اختلال در دفع نیتروژن است. این حالت در نارسایی کبدی، سندرم ری، نئوپلاسمهای کبدی، نارسایی کلیوی و برخی اختلالات مادرزادی متابولیسم مانند نقص آنزیم OTC مشاهده میشود. علائم بالینی ممکن است شامل خوابآلودگی، سردرگمی، استفراغ و حتی کما باشد.
