توضیحات
آزمایش کلراید (Chloride) میزان کلراید موجود در خون یا ادرار را اندازهگیری میکند. کلراید یکی از مهمترین الکترولیتهای بدن است که در تنظیم تعادل اسید-باز، تعادل مایعات و عملکرد طبیعی سلولها نقش دارد. این آزمایش به بررسی وضعیت آب و الکترولیتهای بدن و عملکرد کلیهها کمک میکند. آزمایشگاه فروردین این تست را با دستگاههای اتوماتیک و بسیار دقیق انجام میدهد تا بالاترین کیفیت نتایج برای مراجعین عزیز ارائه شود.
احتیاطهای لازم
مصرف برخی داروها مانند دیورتیکها، کورتونها یا محلولهای وریدی ممکن است نتایج آزمایش کلراید را تحت تأثیر قرار دهد. توصیه میشود بیمار از مصرف داروهای غیرضروری قبل از آزمایش خودداری کند و پزشک را در جریان مصرف داروها قرار دهد.
سوالات پرتکرار (پرسشهای متداول)
1. آیا برای انجام آزمایش کلراید نیاز به ناشتایی دارم؟
خیر. معمولاً ناشتایی برای انجام این تست ضروری نیست، مگر اینکه آزمایشهای ترکیبی دیگری نیز درخواست شده باشد.
2. کلراید خون چه نقشی در بدن دارد؟
کلراید به حفظ تعادل اسید و باز، تعادل مایعات و عملکرد صحیح سلولهای بدن کمک میکند.
3. چه عواملی باعث تغییر سطح کلراید میشوند؟
بیماریهای کلیوی، دهیدراتاسیون، مشکلات تنفسی و مصرف برخی داروها میتوانند سطح کلراید خون را تغییر دهند.
4. نتایج آزمایش کلراید در آزمایشگاه فروردین چه زمانی آماده میشود؟
نتایج آزمایش کلراید معمولاً در آزمایشگاه فروردین طی 24 ساعت آماده و قابل دریافت است.
پذیرش آنلاین آزمایشگاه فروردین
مراجعین محترم میتوانند پذیرش غیرحضوری آزمایش کلراید را از طریق نرمافزارهای “واتساپ” یا “بله” به شماره 09362592999 انجام دهند و بدون نیاز به حضور فیزیکی وقت خود را ثبت کنند.
شرایط قبل از آزمایش
برای آزمایش کلراید خون نیازی به ناشتایی نیست. اگر آزمایشهای تکمیلی دیگر مانند الکترولیتهای کامل درخواست شده باشد، پزشک ممکن است توصیه به ناشتایی کند. مصرف زیاد آب یا داروهای خاص قبل از نمونهگیری باید با پزشک هماهنگ شود.
نامهای دیگر
Serum Chloride
شناسه ملی
800470
تفسیر
سطح غیرطبیعی کلراید باید با توجه به علائم بیمار، سایر نتایج آزمایشگاهی و سابقه بالینی تحلیل شود. در صورت وجود عدم تعادل، پزشک ممکن است درمان مناسب مانند اصلاح مایعات یا تجویز دارو را آغاز کند.
اطلاعات بالینی
میزان طبیعی کلراید خون معمولاً بین 96 تا 106 میلیاکی والان بر لیتر است. مقادیر پایینتر ممکن است نشاندهنده اسیدوز متابولیک، استفراغ شدید یا نارسایی کلیه باشد. مقادیر بالاتر میتواند در شرایطی مانند دهیدراتاسیون، آلکالوز تنفسی یا مصرف بیش از حد نمک دیده شود.


































