توضیحات
آزمایش Cyclosporine (2 hrs. after drug) برای اندازهگیری سطح داروی سیکلوسپورین در خون دو ساعت پس از مصرف دارو انجام میشود. سیکلوسپورین داروی اصلی برای جلوگیری از رد پیوند و برخی بیماریهای خودایمنی است. نظارت دقیق بر سطح این دارو ضروری است زیرا محدوده درمانی باریکی دارد. آزمایشگاه فروردین این آزمایش را با دستگاههای دقیق و استاندارد انجام میدهد تا بهترین کیفیت نتایج حاصل شود.
احتیاطهای لازم
بسیاری از داروها میتوانند سطح سیکلوسپورین را تغییر دهند. مصرف داروهای ضد قارچ، آنتیبیوتیکها یا داروهای ضد تشنج ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. نمونهگیری نادرست میتواند باعث نتایج غلط شود. بیمار نباید زمان مصرف دارو یا زمان نمونهگیری را تغییر دهد.
پذیرش آنلاین آزمایش
آزمایشگاه فروردین امکان پذیرش غیرحضوری آزمایش Cyclosporine (2 hrs. after drug) را فراهم کرده است. مراجعین عزیز میتوانند با استفاده از نرمافزار “واتساپ” یا “بله” به شماره 09362592999 پذیرش آنلاین خود را ثبت کنند.
پرسشهای متداول
۱. چرا باید دقیقاً ۲ ساعت پس از مصرف دارو نمونهگیری شود؟
زیرا سطح سیکلوسپورین ۲ ساعت پس از مصرف به اوج میرسد. این زمانبندی بهترین شاخص اثربخشی درمان را ارائه میدهد.
۲. آیا لازم است قبل از آزمایش ناشتا باشم؟
خیر. ناشتایی برای این آزمایش ضروری نیست. فقط زمان دقیق مصرف دارو و نمونهگیری باید رعایت شود.
۳. اگر زمان مصرف دارو را فراموش کردم چه کنم؟
بلافاصله با پزشک یا آزمایشگاه فروردین تماس بگیرید. ممکن است نیاز باشد آزمایش در روز دیگری انجام شود.
۴. مصرف داروهای دیگر روی نتیجه آزمایش تاثیر دارد؟
بله. داروهای متعددی میتوانند سطح سیکلوسپورین را تغییر دهند. حتماً تمام داروهای مصرفی خود را به اطلاع پزشک یا مسئول نمونهگیری برسانید.
شرایط قبل از آزمایش
نیاز به ناشتایی وجود ندارد. بیمار باید دارو را طبق برنامه مصرف کرده و ۲ ساعت بعد از مصرف برای نمونهگیری حاضر شود. رعایت دقیق زمان اهمیت بالایی دارد.
نامهای دیگر
Sandimmune ; Neoral
شناسه ملی
800845
تفسیر
نتایج باید بر اساس نوع بیماری، زمان مصرف دارو و داروهای همراه تفسیر شود. افزایش یا کاهش غیرمنتظره سطح سیکلوسپورین نیازمند بررسیهای بالینی بیشتر و احتمالا تنظیم دوز دارو میباشد.
اطلاعات بالینی
محدوده هدف سطح Cyclosporine بسته به نوع پیوند یا بیماری متفاوت است. برای بیماران پیوند کلیه معمولاً سطح ۶۰۰-۱۲۰۰ نانوگرم بر میلیلیتر مدنظر است. سطح پایینتر ممکن است نشانه عدم اثربخشی درمان باشد. سطح بالاتر میتواند باعث مسمومیت کلیوی یا عوارض دیگر شود.


































