توضیحات

آزمایش Tacrolimus: بررسی سطح داروی ایمونوساپرسیو

Tacrolimus یک داروی ایمونوساپرسیو است که عمدتاً برای جلوگیری از رد پیوند در بیماران پس از پیوند اندام‌ها مانند کلیه، کبد و قلب استفاده می‌شود. این دارو با مهار سیستم ایمنی بدن، از بروز واکنش‌های ناخواسته در برابر پیوند جلوگیری می‌کند.

روش انجام آزمایش

نمونه‌گیری خون: خون از ورید بازو گرفته می‌شود. معمولاً این نمونه در زمان‌های خاصی، مانند قبل از مصرف دوز بعدی Tacrolimus، گرفته می‌شود.
آزمایشگاه: نمونه خون به آزمایشگاه منتقل می‌شود، جایی که با استفاده از روش‌های مختلف مانند روش‌های ایمنولوژیک یا کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) سطح Tacrolimus اندازه‌گیری می‌شود.

نکات مهم

رعایت زمان نمونه‌گیری: نمونه باید در زمان مشخصی نسبت به دوز دارو گرفته شود تا دقت نتایج افزایش یابد.
رعایت نکات پزشکی: بیمار باید اطلاعات کامل درباره تاریخچه پزشکی و داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار دهد.

نتیجه‌گیری

آزمایش Tacrolimus ابزاری حیاتی برای نظارت بر درمان بیماران تحت درمان با این دارو است. با توجه به اهمیت تنظیم دوز و پیشگیری از عوارض جانبی، این آزمایش به‌طور منظم برای بسیاری از بیماران انجام می‌شود. برای اطلاعات بیشتر یا مشاوره، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

احتیاط‌های لازم

شرایط قبل از آزمایش

اجتناب از داروها: بیمار ممکن است نیاز به توقف مصرف برخی داروها قبل از آزمایش داشته باشد. این موضوع باید تحت نظر پزشک انجام شود.
نوشیدن مایعات: بیمار باید از کم‌آبی بدن خودداری کند.

نام‌های دیگر

شناسه ملی

تفسیر

بازه سنی : از 1 روز تا 150 سال
Therapeutic range is based on the decision of physican
Toxic >20

نتایج آزمایش

سطح طبیعی: سطح طبیعی Tacrolimus بسته به نوع پیوند و زمان پس از آن متفاوت است، اما معمولاً بین 5 تا 15 نانوگرم در میلی‌لیتر (ng/mL) در نظر گرفته می‌شود.
سطوح بالا: افزایش سطح Tacrolimus می‌تواند منجر به عوارض جانبی جدی مانند آسیب کلیوی، عفونت و مشکلات عصبی شود.
سطوح پایین: کاهش سطح Tacrolimus ممکن است به رد پیوند و عدم اثربخشی درمان منجر شود.