توضیحات

آزمایش Urethral C&S کشت مجرای ادرار (Urethral Culture and Sensitivity یا Urethral C&S) یکی از روش‌های آزمایشگاهی است که برای تشخیص عفونت‌های مجرای ادرار و تعیین حساسیت باکتری‌ها به آنتی‌بیوتیک‌ها انجام می‌شود. در ادامه به توضیحات کامل و جزئیات این آزمایش پرداخته می‌شود:

۱. هدف از آزمایش

آزمایش کشت مجرای ادرار به منظور:

تشخیص عفونت‌های ادراری: شناسایی باکتری‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها که باعث عفونت می‌شوند.
تعیین نوع باکتری: شناسایی نوع باکتری ایجادکننده عفونت.
تست حساسیت: تعیین اینکه کدام آنتی‌بیوتیک‌ها مؤثرترین درمان برای عفونت هستند.

. روش انجام آزمایش

الف. جمع‌آوری نمونه

برای انجام آزمایش کشت مجرای ادرار، باید مراحل زیر را دنبال کنید:

آماده‌سازی بیمار:
- بیمار باید قبل از آزمایش، از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها به مدت حداقل ۴۸ ساعت خودداری کند (در صورت امکان) تا نتایج دقیق‌تری حاصل شود.
- بیمار باید از مصرف مواد غذایی خاص یا مایعات سنگین قبل از آزمایش خودداری کند.
جمع‌آوری نمونه:
- در این آزمایش، نمونه‌ای از ترشحات مجرای ادرار یا ادرار جمع‌آوری می‌شود.
- از روش‌های زیر برای جمع‌آوری نمونه استفاده می‌شود:
  - جمع‌آوری ادرار میانه (Midstream Urine): بیمار باید ادرار خود را در وسط عمل ادرار کردن جمع‌آوری کند. این کار کمک می‌کند تا باکتری‌های سطحی که ممکن است در تماس با پوست باشند حذف شوند.
  - کشت ترشحات مجرای ادرار: در این روش، از یک سواب (Q-tip) استریل برای جمع‌آوری ترشحات مجرای ادرار استفاده می‌شود.

ب. ارسال نمونه (Urethral C&S کشت مجرای ادرار) به آزمایشگاه

نمونه جمع‌آوری شده باید در ظرف استریل قرار داده شود و بلافاصله به آزمایشگاه ارسال شود تا از رشد باکتری‌ها جلوگیری شود.

۳. مراحل آزمایش در آزمایشگاه

کشت میکروبی:
- نمونه‌ها در محیط‌های کشت مناسب (مثل آگار) قرار می‌گیرند و در دمای مناسب (معمولاً ۳۵-۳۷ درجه سانتی‌گراد) نگهداری می‌شوند.
- نمونه‌ها به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت مانیتور می‌شوند تا رشد باکتری‌ها بررسی شود.
شناسایی باکتری‌ها:
- باکتری‌های رشد کرده با استفاده از تکنیک‌های مختلف (مانند رنگ‌آمیزی گرم و آزمایش‌های بیوشیمیایی) شناسایی می‌شوند.
آزمایش حساسیت:
- پس از شناسایی باکتری‌ها، آزمایش حساسیت به آنتی‌بیوتیک‌ها انجام می‌شود. این آزمایش تعیین می‌کند که کدام آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان عفونت مؤثر هستند.
- روش‌های معمول برای آزمایش حساسیت شامل روش دیسک دیفیوژن (disk diffusion) و روش میکروبروری (microbroth dilution) است.

احتیاط‌های لازم

مصرف آنتي بيوتيک، نمونه گيري نامناسب، کهنه بودن نمونه

شرایط قبل از آزمایش

از آنتي بيوتيک استفاده نشود.

نام‌های دیگر

Urethral Discharge Culture and Sensitivity (C&S)

شناسه ملی

804035

تفسیر

نتایج مثبت: نشان‌دهنده وجود باکتری‌های بیماری‌زا در ترشحات پیشابگاهی است. این به معنای احتمال وجود عفونت در مجرای ادرار است و نوع باکتری شناسایی شده می‌تواند به تعیین منبع عفونت کمک کند.
نتایج منفی: نشان‌دهنده عدم وجود باکتری‌های بیماری‌زا در نمونه است، که ممکن است به این معنا باشد که فرد عفونتی ندارد یا اینکه باکتری‌های غیرقابل کشت در نمونه وجود دارند.
حساسیت به آنتی‌بیوتیک‌ها: این بخش از نتایج نشان می‌دهد که باکتری‌های شناسایی شده به کدام آنتی‌بیوتیک‌ها حساس هستند و کدام‌یک مؤثر نخواهند بود، که به پزشک کمک می‌کند درمان مناسب را انتخاب کند.