پمفیگوس

۲۱ فروردین ۱۴۰۳
بدون دیدگاه
مجله فروردین

پمفیگوس بیماری است که باعث ایجاد تاول و زخم روی پوست یا غشاهای مخاطی مانند دهان یا اندام تناسلی می شود. پمفیگوس می تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در افرادی که میانسال یا مسن تر هستند دیده می شود. این بیماری طولانی مدت (مزمن) است و برخی از انواع آن بدون درمان می توانند تهدید کننده زندگی باشند. درمان با دارو معمولا آن را کنترل می کند.

علائم: پمفیگوس باعث ایجاد تاول در پوست و غشاهای مخاطی می شود. تاول ها به راحتی پاره می شوند و زخم های باز باقی می مانند که ممکن است تراوش کرده و عفونی شوند.

علائم و نشانه های دو نوع شایع پمفیگوس به شرح زیر است:

پمفیگوس ولگاریس: این نوع معمولا با تاول در دهان و سپس بر روی پوست یا غشاهای مخاطی تناسلی شروع می شود. تاول ها معمولاً دردناک هستند اما خارش ندارند. تاول در دهان یا گلوی ممکن است بلعیدن و خوردن را سخت کند.

پمفیگوس فولیاسئوس: این نوع بیماری، باعث ایجاد تاول در قفسه سینه، پشت و شانه ها می شود. تاول ها بیشتر خارش دارند تا اینکه دردناک باشند. پمفیگوس فولیاسئوس باعث تاول های دهانی نمی شود. پمفیگوس از پمفیگوئید بولوز که یک بیماری تاول پوستی کشنده در افراد مسن می باشد، متمایز است.

علل: پمفیگوس یک اختلال خود ایمنی است. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی هایی را برای مبارزه با مهاجمان مضر، مانند ویروس ها و باکتری ها تولید می کند. اما در پمفیگوس، بدن آنتی بادی هایی تولید می کند که به سلول های پوست و غشاهای مخاطی آسیب می رساند.

پمفیگوس مسری نیست. در بیشتر موارد، مشخص نیست که چه چیزی باعث این بیماری می شود. به ندرت، پمفیگوس با استفاده از مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، پنی سیلامین و سایر داروها تحریک می شود.

عوامل خطر: خطر ابتلا به پمفیگوس در صورت داشتن سن متوسط یا بالاتر افزایش می یابد. این بیماری در افراد خاورمیانه ای یا یهودی تبار شایع تر است.