اسپوندیلیت

تشخیصی آزمایشگاهی Ankylosing spondylitis:

هیچ آزمایش آزمایشگاهی خاصی برای شناسایی اسپوندیلیت آنکیلوزان وجود ندارد. برخی از آزمایش های خون می توانند نشانگرهای التهاب را بررسی کنند، اما بسیاری از مشکلات مختلف سلامتی می توانند باعث التهاب شوند.

خون را می توان برای ژن HLA-B27 آزمایش کرد. اما بسیاری از افرادی که این ژن را دارند اسپوندیلیت آنکیلوزان ندارند و افراد می توانند بدون داشتن ژن HLA-B27 به این بیماری مبتلا شوند.

درمان:

هدف از درمان تسکین درد و سفتی و جلوگیری یا به تاخیر انداختن عوارض و بدشکلی ستون فقرات است. درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان قبل از اینکه بیماری باعث آسیب غیرقابل برگشت شود بسیار موفقیت آمیز است.

داروها:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ناپروکسن سدیم، ایبوپروفن وMotrin IB دیگر داروهای هستند که پزشک معمولاً برای درمان اسپوندیلوآرتریت استفاده می کنند. این داروها می توانند التهاب، درد و سفتی را تسکین دهند، اما ممکن است باعث خونریزی گوارشی نیز شوند.

اگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مفید نباشند، پزشک ممکن است شروع یک مسدود کننده فاکتور نکروز تومور  (TNF) یا یک مهارکننده اینترلوکین ۱۷ (IL-17) را پیشنهاد کند. این داروها در زیر پوست یا از طریق خط داخل وریدی تزریق می شوند. گزینه دیگر مهارکننده ژانوس کیناز (JAK) است. مهارکننده های ژانوس کیناز (JAK) از راه خوراکی مصرف می شوند. این نوع داروها می توانند سل درمان نشده را دوباره فعال کنند و شما را مستعد عفونت کنند.

نمونه هایی از مسدود کننده های فاکتور نکروز تومور (TNF) عبارتند از:

• آدالیموماب (هومیرا).
• اینفلیکسیماب (رمید).
• سرتولیزوماب پگول (سیمزیا).
• اتانرسپت (انبرل).
• گلیموماب (سیمپونی).

مهارکننده های اینترلوکین-۱۷ (IL-17) که برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می شوند عبارتند از سکوکینوماب و  ixekizumab (Taltz) می باشد.

و مهارکننده های ژانوس کیناز (JAK) موجود برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان شامل توفاسیتینیب و آپاداسیتینیب است.

فیزیوتراپی بخش مهمی از درمان است و می تواند تعدادی از مزایا را از تسکین درد گرفته تا بهبود قدرت و انعطاف پذیری ارائه دهد. یک فیزیوتراپیست می تواند تمرینات خاصی را برای نیازهای شما طراحی کند. برای کمک به حفظ وضعیت بدنی خوب، ممکن است به شما آموزش داده شود:

• تمرینات دامنه حرکتی و کششی.
• تمرینات تقویتی عضلات شکم و کمر.
• وضعیت های مناسب خوابیدن و راه رفتن.

جراحی

اکثر افراد مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان نیازی به جراحی ندارند. اگر درد شدید باشد یا اگر مفصل ران آنقدر آسیب دیده است که نیاز به تعویض داشته باشد، جراحی ممکن است توصیه شود.

آیا می دانستید سطح سرمی داروهای آدالیموماب و اینفلیکسیماب در آزمایشگاه فروردین انجام می شود؟؟

برگرفته شده از سایت مایوکلینیک