چکاپ کلیه و مجاری ادراری

آزمایش CBC یا شمارش کامل سلول‌های خونی، آزمایشی است که اطلاعات کاملی درباره سلول‌های خونی فرد ارائه می‌دهد. این آزمایش، تعداد گلبول‌های سفید خون، گلبول‌های قرمز خون، پلاکت‌ها، غلظت هموگلوبین و هماتوکریت را اندازه‌گیری می‌کند.

آزمایش CBC چه زمانی انجام می‌شود؟

آزمایش CBC ممکن است در موارد زیر انجام شود:

• به عنوان بخشی از معاینه فیزیکی روتین
• برای بررسی علائمی مانند خستگی، ضعف، تب یا کبودی آسان
• برای نظارت بر یک بیماری از پیش موجود، مانند کم خونی یا عفونت
• برای ارزیابی سلامت فرد قبل از جراحی

آزمایش CBC چگونه انجام می‌شود؟

آزمایش CBC یک آزمایش ساده است که در آن، یک متخصص بهداشت و درمان، مقدار کمی خون را از بازوی شما، معمولاً از وریدی در داخل آرنج شما، می‌گیرد. نمونه خون سپس به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

نتایج آزمایش CBC چه چیزی را نشان می‌دهند؟

نتایج آزمایش CBC می‌تواند اطلاعات زیادی در مورد سلامت فرد ارائه دهد. برخی از موارد مهمی که نتایج CBC می‌تواند نشان دهد عبارتند از:

• تعداد گلبول‌های قرمز خون: تعداد گلبول‌های قرمز خون می‌تواند نشان دهد که آیا فرد کم خون است یا خیر.
• غلظت هموگلوبین: غلظت هموگلوبین می‌تواند نشان دهد که آیا فرد کم خون است یا خیر.
• هماتوکریت: هماتوکریت می‌تواند نشان دهد که آیا فرد کم خون است یا خیر.
• تعداد گلبول‌های سفید خون: تعداد گلبول‌های سفید خون می‌تواند نشان دهد که آیا فرد عفونت دارد یا خیر.
• تعداد پلاکت‌ها: تعداد پلاکت‌ها می‌تواند نشان دهد که آیا فرد در معرض خطر خونریزی است یا خیر.

تفسیر نتایج آزمایش CBC

تفسیر نتایج آزمایش CBC باید توسط یک متخصص بهداشت و درمان انجام شود. متخصص بهداشت و درمان، نتایج آزمایش CBC را در context تاریخچه پزشکی و سایر عوامل مرتبط تفسیر خواهد کرد.

محدودیت‌های آزمایش CBC

آزمایش CBC یک آزمایش بسیار مفید است، اما محدودیت‌هایی نیز دارد. به عنوان مثال، آزمایش CBC نمی‌تواند همه بیماری‌ها را تشخیص دهد.

• شمارش کامل خون: تست درمان شمارش کامل خون یا هموگرام که در اصطلاح پزشکی به آن CBC می‌گویند، آزمایشی است که اطلاعات کلّی دربارهٔ سلول‌های خونی فرد ارائه می‌دهد، هموگرام تعداد گلبول‌های سفید خون، گلبول‌های قرمز خون، پلاکت‌ها، غلظت هموگلوبین و هماتوکریت را اندازه می‌گیرد.

آزمایش اوره خون (Blood Urea Nitrogen – BUN)

آزمایش اوره خون آزمایشی است که میزان اوره موجود در خون را اندازه گیری می کند. اوره محصول جانبی تجزیه پروتئین در بدن است و توسط کبد ساخته می شود. کلیه ها وظیفه دفع اوره از خون را به ادرار بر عهده دارند.

آزمایش اوره خون چه زمانی انجام می شود؟

آزمایش اوره خون ممکن است در موارد زیر انجام شود:

• برای بررسی عملکرد کلیه: میزان بالای اوره خون می تواند نشان دهنده مشکل در عملکرد کلیه باشد.
• برای بررسی کم آبی بدن: کم آبی بدن می تواند منجر به افزایش سطح اوره خون شود.
• برای نظارت بر درمان بیماری های خاص: پزشک ممکن است از آزمایش اوره خون برای نظارت بر درمان بیماری هایی مانند نارسایی کلیه یا خونریزی داخلی استفاده کند.
• به عنوان بخشی از معاینات قبل از عمل جراحی: ممکن است برای ارزیابی کلی عملکرد کلیه و آمادگی فرد برای جراحی، آزمایش اوره خون انجام شود.

آزمایش اوره خون چگونه انجام می شود؟

آزمایش اوره خون یک آزمایش ساده است که در آن، یک متخصص بهداشت و درمان مقدار کمی خون را از بازوی شما، معمولاً از وریدی در داخل آرنج شما، می گیرد. نمونه خون سپس به آزمایشگاه فرستاده می شود تا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

نتایج آزمایش اوره خون چه چیزی را نشان می دهند؟

نتایج آزمایش اوره خون به میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) گزارش می شود. محدوده طبیعی برای اوره خون بسته به سن و جنس فرد متفاوت است، اما به طور کلی بین 6 تا 20 میلی گرم در دسی لیتر می باشد.

• مقادیر بالای اوره خون: می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:
  • بیماری کلیه
  • کم آبی بدن
  • خونریزی داخلی
  • افزایش تجزیه پروتئین در بدن
• مقادیر پایین اوره خون: کمتر شایع است، اما می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:
  • سوء تغذیه
  • بیماری کبد
  • افزایش مصرف مایعات

تفسیر نتایج آزمایش اوره خون

تفسیر نتایج آزمایش اوره خون باید توسط یک متخصص بهداشت و درمان انجام شود. متخصص بهداشت و درمان، نتایج آزمایش اوره خون را در context تاریخچه پزشکی و سایر آزمایشات انجام شده، تفسیر خواهد کرد.

محدودیت های آزمایش اوره خون:

آزمایش اوره خون به تنهایی نمی تواند تشخیص قطعی هیچ بیماری را بدهد. بلکه ممکن است نشان دهنده وجود مشکل باشد و برای تشخیص دقیق تر، انجام آزمایشات دیگری نیز ممکن است لازم باشد.

آزمایش کراتینین

آزمایش کراتینین، آزمایشی است که میزان کراتینین موجود در خون را اندازه گیری می کند. کراتینین محصول زائد متابولیسم عضلات است و توسط کلیه ها از خون دفع می شود.

آزمایش کراتینین چه زمانی انجام می شود؟

آزمایش کراتینین ممکن است در موارد زیر انجام شود:

• بررسی عملکرد کلیه: افزایش سطح کراتینین خون می تواند نشان دهنده مشکل در عملکرد کلیه باشد.
• تشخیص یا نظارت بر بیماری های کلیوی: پزشک ممکن است از آزمایش کراتینین برای تشخیص یا نظارت بر بیماری هایی مانند نارسایی کلیوی یا glomerulonephritis استفاده کند.
• بررسی کم آبی بدن: کم آبی بدن می تواند منجر به افزایش سطح کراتینین خون شود.
• نظارت بر درمان بیماری های خاص: پزشک ممکن است از آزمایش کراتینین برای نظارت بر درمان بیماری هایی مانند فشار خون بالا یا دیابت استفاده کند.
• به عنوان بخشی از معاینات قبل از عمل جراحی: ممکن است برای ارزیابی کلی عملکرد کلیه و آمادگی فرد برای جراحی، آزمایش کراتینین انجام شود.

آزمایش کراتینین چگونه انجام می شود؟

آزمایش کراتینین یک آزمایش ساده است که در آن، یک متخصص بهداشت و درمان مقدار کمی خون را از بازوی شما، معمولاً از وریدی در داخل آرنج شما، می گیرد. نمونه خون سپس به آزمایشگاه فرستاده می شود تا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

نتایج آزمایش کراتینین چه چیزی را نشان می دهند؟

نتایج آزمایش کراتینین به میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) یا میکرومول در لیتر (μmol/L) گزارش می شود. محدوده طبیعی برای کراتینین خون بسته به سن، جنس و عضله فرد متفاوت است، اما به طور کلی بین 0.7 تا 1.3 میلی گرم در دسی لیتر برای مردان و 0.6 تا 1.1 میلی گرم در دسی لیتر برای زنان می باشد.

• مقادیر بالای کراتینین: می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:
  • بیماری کلیوی
  • کم آبی بدن
  • انسداد مجاری ادراری
  • مصرف برخی داروها
  • افزایش توده عضلانی
• مقادیر پایین کراتینین: کمتر شایع است، اما می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:
  • سوء تغذیه
  • بیماری کبد
  • بارداری

تفسیر نتایج آزمایش کراتینین

تفسیر نتایج آزمایش کراتینین باید توسط یک متخصص بهداشت و درمان انجام شود. متخصص بهداشت و درمان، نتایج آزمایش کراتینین را در context تاریخچه پزشکی و سایر آزمایشات انجام شده، تفسیر خواهد کرد.

محدودیت های آزمایش کراتینین:

آزمایش کراتینین به تنهایی نمی تواند تشخیص قطعی هیچ بیماری را بدهد. بلکه ممکن است نشان دهنده وجود مشکل باشد و برای تشخیص دقیق تر، انجام آزمایشات دیگری نیز ممکن است لازم باشد.

آزمایش اسید اوریک (Uric Acid)

آزمایش اسید اوریک آزمایشی است که میزان اسید اوریک موجود در خون را اندازه گیری می کند. اسید اوریک محصول نهایی متابولیسم پورین در بدن است و توسط کلیه ها از خون دفع می شود.

آزمایش اسید اوریک چه زمانی انجام می شود؟

آزمایش اسید اوریک ممکن است در موارد زیر انجام شود:

• تشخیص و غربالگری نقرس: بالا بودن سطح اسید اوریک خون (هایپراوریسمی) می تواند منجر به نقرس شود، نوعی آرتریت التهابی که باعث درد و تورم مفاصل می شود.
• تشخیص و ارزیابی سنگ کلیه: اسید اوریک می تواند در ادرار فوق اشباع شود و منجر به تشکیل سنگ کلیه شود.
• بررسی سایر اختلالات مرتبط با متابولیسم پورین: مانند سندروم لِش-نیهان (Lesch-Nyhan syndrome)
• بررسی عملکرد کلیه: برای ارزیابی عملکرد کلیه به ویژه در صورت ابتلا به بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا فشار خون بالا.
• نظارت بر درمان: برای بررسی اثر بخشی درمان های مرتبط با نقرس یا سایر اختلالات مرتبط با اسید اوریک.

آزمایش اسید اوریک چگونه انجام می شود؟

آزمایش اسید اوریک یک آزمایش ساده است که در آن، یک متخصص بهداشت و درمان مقدار کمی خون را از بازوی شما، معمولاً از وریدی در داخل آرنج شما، می گیرد. نمونه خون سپس به آزمایشگاه فرستاده می شود تا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

نتایج آزمایش اسید اوریک چه چیزی را نشان می دهند؟

نتایج آزمایش اسید اوریک به میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) یا میکرومول در لیتر (μmol/L) گزارش می شود. محدوده طبیعی برای اسید اوریک خون ممکن است بسته به آزمایشگاه و عوامل دیگر کمی متفاوت باشد، اما به طور کلی:

• برای مردان: 3.5 تا 7.0 میلی گرم در دسی لیتر (204 تا 416 میکرومول در لیتر)
• برای زنان: 2.7 تا 6.0 میلی گرم در دسی لیتر (160 تا 357 میکرومول در لیتر)
• مقادیر بالای اسید اوریک: می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:
  • نقرس
  • سنگ کلیه
  • برخی اختلالات متابولیک
  • چاقی
  • کم آبی بدن
  • مصرف برخی داروها
  • رژیم غذایی پر پورین
• مقادیر پایین اسید اوریک: کمتر شایع است، اما می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:
  • سوء تغذیه
  • بیماری کبد
  • مصرف برخی داروها

تفسیر نتایج آزمایش اسید اوریک

تفسیر نتایج آزمایش اسید اوریک باید توسط یک متخصص بهداشت و درمان انجام شود. متخصص بهداشت و درمان، نتایج آزمایش اسید اوریک را در context تاریخچه پزشکی و سایر آزمایشات انجام شده، تفسیر خواهد کرد.

محدودیت های آزمایش اسید اوریک

آزمایش اسید اوریک به تنهایی نمی تواند تشخیص قطعی هیچ بیماری را بدهد. بلکه ممکن است نشان دهنده وجود مشکل باشد و برای تشخیص دقیق تر، انجام آزمایشات دیگری نیز ممکن است لازم باشد.

آزمایش ادرار (Urine Analysis)

آزمایش ادرار (Urine Analysis) یک بررسی تشخیصی ادرار برای ارزیابی جنبه‌های مختلف عملکرد کلیه، سلامت کلی و تشخیص برخی بیماری‌ها است. این آزمایش معمولاً به عنوان بخشی از معاینات روتین سلامت، در دوران بارداری، قبل از عمل جراحی، یا زمانی که پزشک به وجود مشکلاتی در دستگاه ادراری یا کلیه ها مشکوک باشد، انجام می شود.

آزمایش ادرار چه چیزی را بررسی می کند؟

آزمایش ادرار می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد موارد زیر ارائه دهد:

• عملکرد کلیه: با بررسی اینکه کلیه ها به درستی مواد زائد و مایعات اضافی را از خون فیلتر می کنند یا خیر.
• سلامت کلی: با بررسی وجود عفونت، دیابت، کم آبی بدن و برخی بیماری های دیگر.
• تشخیص بیماری: با بررسی وجود خون، سلول ها، کریستال ها، پروتئین و سایر مواد غیر طبیعی در ادرار.

آزمایش ادرار چگونه انجام می شود؟

آزمایش ادرار شامل دو مرحله اصلی است:

• نمونه گیری: ادرار در یک ظرف استریل جمع آوری می شود. در برخی موارد، ممکن است نیاز به نمونه گیری ادرار تمیز باشد که در آن فرد باید ابتدا ناحیه تناسلی را تمیز کند و سپس مقدار کمی از ادرار را دور بریزد و سپس نمونه اصلی را جمع آوری کند.
• آزمایش در آزمایشگاه: نمونه ادرار به آزمایشگاه فرستاده می شود تا مورد بررسی های مختلف قرار گیرد. این بررسی ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
  • بررسی فیزیکی: بررسی رنگ، شفافیت و بوی ادرار
  • بررسی شیمیایی: بررسی وجود مواد مختلف مانند گلوکز، پروتئین، خون، نیترات و غیره
  • بررسی میکروسکوپی: بررسی وجود سلول های خونی، باکتری ها، قارچ ها و کریستال ها

نتایج آزمایش ادرار چه چیزی را نشان می دهند؟

نتایج آزمایش ادرار ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• رنگ، شفافیت و بوی ادرار: تغییرات در رنگ، شفافیت و بوی ادرار می تواند نشان دهنده برخی از مشکلات باشد. به عنوان مثال، ادرار تیره رنگ ممکن است نشان دهنده کم آبی بدن باشد و ادرار کدر ممکن است نشان دهنده عفونت دستگاه ادراری باشد.
• pH ادرار: pH ادرار نشان دهنده اسیدی یا قلیایی بودن ادرار است. تغییرات در pH ادرار می تواند با برخی از بیماری ها مانند عفونت یا سنگ کلیه همراه باشد.
• وجود گلوکز: وجود گلوکز در ادرار می تواند نشان دهنده دیابت باشد.
• وجود پروتئین: وجود پروتئین در ادرار می تواند نشان دهنده آسیب کلیه یا سایر مشکلات باشد.
• وجود خون: وجود خون در ادرار می تواند نشان دهنده عفونت، سنگ کلیه یا سایر مشکلات باشد.
• وجود سلول های خونی، باکتری ها، قارچ ها و کریستال ها: وجود این موارد در ادرار می تواند نشان دهنده عفونت، سنگ کلیه یا سایر مشکلات باشد.

تفسیر نتایج آزمایش ادرار

تفسیر نتایج آزمایش ادرار باید توسط یک متخصص بهداشت و درمان انجام شود. متخصص بهداشت و درمان، نتایج آزمایش ادرار را در context تاریخچه پزشکی، علائم و نشانه های بالینی و سایر آزمایشات انجام شده، تفسیر خواهد کرد

آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک (Urine Culture & Sensitivity – UCLS)

آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک (Urine Culture & Sensitivity – UCLS) که به اختصار کشت ادرار نیز نامیده می شود، ترکیبی از دو آزمایش است:

• کشت ادرار: این آزمایش برای شناسایی باکتری ها و سایر میکروارگانیسم هایی که ممکن است در دستگاه ادراری وجود داشته باشند، انجام می شود.
• آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی: این آزمایش برای بررسی اینکه باکتری های شناسایی شده به کدام آنتی بیوتیک ها حساس هستند انجام می شود.

آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک (کشت ادرار) چه زمانی انجام می شود؟

آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک ممکن است در موارد زیر انجام شود:

• تشخیص عفونت دستگاه ادراری (UTI): علائم عفونت ادراری می تواند شامل:

  • سوزش ادرار
  • تکرر ادرار
  • احساس فوریت ادرار
  • وجود خون در ادرار (hematuria)
  • درد یا ناراحتی در ناحیه لگن
• بررسی علت تب به خصوص در کودکان و سالمندان که ممکن است نتوانند علائم عفونت ادراری را به خوبی بیان کنند.
• بررسی و نظارت بر درمان عفونت دستگاه ادراری: برای بررسی اینکه آیا درمان با آنتی بیوتیک موثر بوده است یا خیر.
• بررسی افرادی که در معرض خطر ابتلا به عفونت دستگاه ادراری هستند: مانند افراد با سوند دائمی، زنان باردار، افراد دیابتی و افرادی که تحت عمل جراحی دستگاه ادراری قرار گرفته اند.

آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک (کشت ادرار) چگونه انجام می شود؟

برای انجام کشت ادرار، لازم است نمونه ادرار تمیز جمع آوری شود. این کار به این صورت انجام می شود که ابتدا ناحیه تناسلی با دستمال مرطوب تمیز شود و سپس مقدار کمی از ادرار دور ریخته شود و بعد، نمونه اصلی ادرار در ظرف استریل جمع آوری گردد.

پس از جمع آوری نمونه، آن به آزمایشگاه فرستاده می شود. در آزمایشگاه، نمونه ادرار روی محیط کشت خاصی قرار داده می شود تا باکتری ها در صورت وجود، رشد کنند. سپس، باکتری های رشد یافته مورد بررسی قرار می گیرند تا نوع آنها مشخص شود.

در مرحله آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی، باکتری های شناسایی شده در معرض انواع مختلف آنتی بیوتیک ها قرار می گیرند. با مشاهده اینکه کدام آنتی بیوتیک ها مانع رشد باکتری ها می شوند، می توان تعیین کرد که باکتری ها به کدام آنتی بیوتیک ها حساس هستند.

نتایج آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک (کشت ادرار) چه چیزی را نشان می دهند؟

نتایج آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کشت ادرار:

  • مثبت: در صورت وجود باکتری در نمونه ادرار، نتیجه کشت ادرار مثبت در نظر گرفته می شود.
  • منفی: در صورت عدم وجود باکتری در نمونه ادرار، نتیجه کشت ادرار منفی در نظر گرفته می شود.

• آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی:

  • این آزمایش نشان می دهد که باکتری های شناسایی شده به کدام آنتی بیوتیک ها حساس هستند.

تفسیر نتایج آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک (کشت ادرار)

تفسیر نتایج آزمایش ادرار کشت و آنتی بیوتیک باید توسط یک متخصص بهداشت و درمان انجام شود. متخصص بهداشت و درمان، نتایج آزمایش کشت ادرار و آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی را در context تاریخچه پزشکی، علائم و نشانه های بالینی و سایر آزمایشات انجام شده، تفسیر خواهد کرد.

بر اساس نتایج آزمایش، پزشک در صورت لزوم، آنتی بیوتیک مناسب را برای درمان عفونت تجویز خواهد کرد.

آزمایش Microalbumin Random (میکروآلبومین رندم)

آزمایش Microalbumin Random (میکروآلبومین رندم) سطح پروتئین میکروآلبومین را در نمونه ادرار تصادفی شما اندازه‌گیری می کند.

میکروآلبومین چیست؟

میکروآلبومین نوعی پروتئین بسیار کوچک است که به طور معمول در خون یافت می شود. کلیه های سالم، مقدار کمی از میکروآلبومین را از خون به ادرار فیلتر می کنند.

دلایل انجام آزمایش Microalbumin Random:

• بررسی اولیه خطر ابتلا به نفروپاتی دیابتی (آسیب کلیه ناشی از دیابت):
  • این شایع ترین دلیل برای انجام آزمایش Microalbumin Random است.
  • دیابت می تواند به مرور زمان به کلیه ها آسیب برساند و منجر به نارسایی کلیه شود.
  • افزایش سطح میکروآلبومین در ادرار می تواند یکی از اولین نشانه های اولیه آسیب کلیوی ناشی از دیابت باشد.
• بررسی سایر بیماری‌های کلیوی:
  • مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی عروقی و یا برخی از بیماری های خود ایمنی.
• نظارت بر روند درمان:
  • در افراد مبتلا به دیابت یا سایر بیماری های کلیوی،
  • پزشک ممکن است از این آزمایش برای نظارت بر اثربخشی درمان و بررسی پیشرفت بیماری استفاده کند.

نحوه انجام آزمایش Microalbumin Random:

آزمایش Microalbumin Random با نمونه ادرار تصادفی انجام می شود. به این معنی که نیازی به جمع آوری ادرار در زمان خاصی از روز نیست.

توصیه می شود:

• قبل از انجام آزمایش، با پزشک خود در مورد هرگونه دستورالعمل خاص مشورت کنید.
• ممکن است پزشک از شما بخواهد که از مصرف برخی داروها یا غذاها در روز آزمایش خودداری کنید.

نتایج آزمایش Microalbumin Random:

• طبیعی:
  • نشان دهنده این است که مقدار کمی از میکروآلبومین در ادرار شما وجود دارد و احتمالاً خطر کمی برای ابتلا به بیماری کلیوی دارید.
• افزایش خفیف (Microalbuminuria):
  • ممکن است نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به بیماری کلیوی، به ویژه در افراد دیابتی باشد.
• افزایش شدید (Macroalbuminuria):
  • نشان دهنده آسیب قابل توجه به کلیه ها و نیاز به پیگیری و درمان جدی است.

تفسیر نتایج آزمایش Microalbumin Random نیاز به بررسی پزشک متخصص دارد. پزشک با در نظر گرفتن مجموعه‌ای از عوامل، از جمله:

• سابقه پزشکی
• علائم بیمار
• نتایج سایر آزمایش‌های تشخیصی

در مورد  مفهوم نتایج آزمایش، لزوم انجام آزمایشات تکمیلی و اقدامات درمانی بعدی تصمیم گیری خواهد کرد.

ملاحظات:

• آزمایش Microalbumin Random تنها یک ابزار غربالگری است و تشخیص قطعی بیماری کلیوی را تایید نمی کند.
• در صورت داشتن هر گونه سوال یا نگرانی در مورد آزمایش Microalbumin Random یا سلامت کلیه های خود، با پزشک متخصص مشورت کنید.